യാതൊരു പ്രത്യേകതകളുമില്ലാതെ ഇരുണ്ടുവെളുത്തു കടന്നുപോയിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്കൊരു ഉത്സവമായാണവന് കടന്നുവന്നത്. അഞ്ചെട്ടുവര്ഷം മുമ്പുള്ള ഒരവധിക്കാലത്തായിരുന്നു അത്. എന്റെ വീടിന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ള അഞ്ചാറേക്കര് വരുന്ന റബ്ബര്തോട്ടത്തിന് നടുവിലെ ആ വലിയ വീട്ടിലാണ് അവന് എത്തിയത് അച്ഛനും മൂന്നാണ്മക്കളും അവരുടെ ഭാര്യമാരും മക്കളുമായി താമസിക്കുന്ന ഒരു പഴയമോഡല് വീടായിരുന്നു. അയല്പക്കമെങ്കിലും എന്റെ കുഞ്ഞുന്നാളിലെപ്പോഴൊ അവിടെപോയ ഓര്മ്മയേ ഉള്ളു. നാട്ടിലെ ഓരോരുത്തരോടും ഒന്നല്ലെങ്കില് മറ്റൊരുവിധത്തില് അവര് സ്നേഹം കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിനാൽ ആർക്കും കണ്ടുകൂടാതായ അവരുടെ ഹിറ്റ്ലിസ്റ്റില്പ്പെട്ട് പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലോ കോടതിയിലോ കേറേണ്ടിവരാത്ത നാട്ടുകാര് ചുരുക്കമാണ്. കുളത്തില് ചൂണ്ടയിടുക, മാവിന്ചുവട്ടില്നിന്നും മാങ്ങ പെറുക്കുക പോലുള്ള തീവ്രമായ ക്രിമിനല് കുറ്റങ്ങളിലകപ്പെട്ട ബാല്യങ്ങളും നിരവധി. അവര്ക്ക് മുമ്പിൽ വെറുക്കപ്പെട്ടവരായിരുന്നു ഞങ്ങള് നാട്ടുകാരെല്ലാവരും. ആരോ എവിടെയോ വഴിവെട്ടിയതിന് മനസ്സറിയാതെ ഒന്നാം പ്രതിയായിപ്പോയൊരാളുടെ മകനായിരുന്നു ഞാനും.
കേസുകളുടെ പ്രതാപകാലം അവസാനിച്ചെങ്കിലും നാട്ടിലെല്ലാവരോടും പ്രത്യേകം അകലം സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു. നാട് തിരിച്ചും. അതുകൊണ്ടാവാം അവര്ക്കുവരുന്ന ചെറിയ വീഴ്ചപോലും നാടിനാഘോഷവുമായി. എന്തൊക്കെയണെങ്കിലും കേട്ടുകേള്വിമാത്രമായിരുന്ന അവന് അയല്പക്കത്തുതന്നെ വന്നുകിട്ടിയതിന്റെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു ഞാന്.
കല്ലെറിഞ്ഞ് ജനല്ചില്ലുതകര്ത്ത് ഉല്ഘാടനം നിര്വഹിച്ചപ്പോള് തന്നെ ജോലിക്കാര് വഴി പുറംലോകവും അറിഞ്ഞിരുന്നു. നാട്ടിലെത്തിയ പുതിയ അതിഥിയെക്കാണാന് എല്ലാവരും മടിച്ചുനിന്നപ്പോഴാണ് ആ സന്തോഷവാര്ത്ത അറിയുന്നത്. ഈ അടിയന്തിര സാഹചര്യത്തില് നാട്ടാര്ക്ക് പൊതുമാപ്പ് പ്രഖ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു!.
പൊതുമാപ്പിന്റെ ആനുകൂല്യത്തില് കാല്നൂറ്റാണ്ടിനുശേഷം ഞാനും ആ മുറ്റത്ത് കാലുകുത്തി. ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിച്ച് ഏറെക്കാലത്തിനുശേഷം വന്നെത്തിയ അതിഥികള്ക്ക് മികച്ച സ്വീകരണമായിരുന്നു കിട്ടിയത് അവിടെ ഞങ്ങള്ക്കായി നയനമനോഹരമായ കാഴ്ചകളാണവന് ഒരുക്കിവെച്ചിരുന്നത്.
തകര്ന്നുകിടക്കുന്ന ജനല്ചില്ലുകള് പകുതി കത്തിയ കുട്ടികളുടെ സ്കൂള് യൂണിഫോമുകള്, ബള്ബുകള്, പിഞ്ഞാണങ്ങള്, എല്ലാം മുറ്റത്തു കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. ചില്ല് അവനൊരു ദൗര്ബല്യമായിരുന്നു എന്നെനിക്കു തോന്നി. വരുന്ന എല്ലവരെയും കൊണ്ടുപോയി അവന്റെ ലീലാവിലാസങ്ങള് വര്ണ്ണിക്കുന്നതില് വീട്ടുകാര് തെല്ലും പിശുക്കുകാണിച്ചില്ല.
ബള്ബ് പൊട്ടിക്കലായിരുന്നു അവന്റെ പ്രധാന വിനോദം. പുതിയ ബള്ബ് വാങ്ങി ഹോള്ഡറില് വെച്ച് തിരിയുമ്പോഴെക്കും പൊട്ടിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. കുട്ടികള്ക്ക് സ്കൂളില് കൊണ്ടുപോകാനായി ഇസ്തിരിട്ട്വെച്ച ഉടുപ്പുകള് നോക്കിനില്ക്കെ പറന്നുപോയി മുറ്റത്തുവീഴുന്നു. പിന്നാലെ ഓടിച്ചെന്ന് എടുക്കുന്നതിന് മുമ്പേ തീപിടിക്കുന്നു. അടുക്കളയിലെ അലമാരയില് നിന്നും പിഞ്ഞാണങ്ങളെല്ലാം തഴെ തള്ളിയിട്ട് പൊട്ടിക്കുന്നു. അടുപ്പിലിരുന്നു തിളക്കുന്ന കഞ്ഞിയില് മണ്ണുവാരിയിടുന്നു, അങ്ങനെ അവന് കൈവക്കാത്ത മേഖലകളില്ല. ഇങ്ങനെ അവിടത്തെ അന്തേവാസികള് തന്ന കഥകളല്ലാതെ ഒരിക്കലും അവന്റെ ദിവ്യ ദര്ശനമോ ലൈവ് പെര്ഫോമെന്സോ കാണാന് ഞങ്ങള്ക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടായില്ല.
കാതോടുകാതോരം പറഞ്ഞുകേട്ട വാര്ത്ത നാടാകെ പരക്കാന് അധികസമയം വേണ്ടിവന്നില്ല. വന്നവര് തന്നെ എല്ലാദിവസവും മുടങ്ങാതെ എത്തുന്നു, അവന്റെ അപ്ഗ്രേഡ് ചെയ്ത വാര്ത്തകള് കാണാന്. ഒറ്റക്കും തെറ്റക്കും വന്നവര് അള്ക്കൂട്ടങ്ങളായി. ആള്ക്കൂട്ടങ്ങള് ആരവങ്ങളായി.
ആര് ചെയ്തു? എന്തിനു ചെയ്തു?
ആള്ക്കൂട്ടത്തിന്റെ പിറുപിറുക്കലിനുമുമ്പില് അവന്റെ പേര് പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. ചാത്തന്... അതെ അവനല്ലാതെ ആരും ഇപ്പണി ചെയ്യില്ല. ആ പേര് പിന്താങ്ങുന്നവരെക്കൂടാതെ കുട്ടിച്ചാത്തനെന്ന പേരും പറഞ്ഞുകേട്ടു. കുട്ടിച്ചാത്തനാണൊ അതോ പ്രായപൂര്ത്തിയായ ചാത്തനാണോയെന്നൊന്നും തിരയാനൊന്നും എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും എറിയാനുള്ള കഴിവ് മുതിര്ന്ന ചാത്തനുതന്നെയെന്ന് പ്രായമായവര് വിധിയെഴുതി.
വരുന്ന ആരെയും ഒഴിവാക്കാതെ വീട്ടുകാരെല്ലാരും എല്ലാം കാണിച്ചുകൊടുത്ത് മ്യൂസിയത്തില് പുരാവസ്തുക്കളെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ഗൈഡിനെപ്പോലെ വിവരിച്ചുകൊടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു. സംഭാവനകള് കൂമ്പാരമാകുമ്പോള് പരിപാടികള് ഗംഭീരമാകുന്നു... ആളുകള് കൂടുന്തോറും നമ്മുടെ കഥാനായകന് കലാപരിപാടി പൂര്വ്വാധികം ഭംഗിയായി തുടര്ന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ഒപ്പം പൂജകള്...ഹോമങ്ങള്... വഴിപാടുകള്...!
ദൈവങ്ങള്ക്കുകൊടുത്ത പരാതിയുടെ ഒരു കോപ്പി പോലീസിലും എത്തി. പോലീസ് വന്നു തെളിവുകള് ശേഖരിക്കുമ്പോള്തന്നെ മറുവശത്തെ ജനല്ചില്ലുകള് തകര്ന്നുവീഴുന്നു. ഒരു വിരലടയാളം പോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ വളരെ വിദഗ്ദമായാണ് അവന്റെ വേലകള്. മിക്കവാറും എല്ലാ പത്രത്തിന്റെയും റിപ്പോര്ട്ടര്മാര്, അന്വേഷണത്തിനായി വരുന്ന പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥര്, സ്കൂളില് നിന്നും കൂട്ടത്തോടെയെത്തുന്ന വിദ്യാര്ത്ഥികള്, ദൂരദിക്കുകളില് നിന്നുപോലും ഓട്ടോയിലും മറ്റുവാഹനങ്ങളിലുമായി എത്തുന്നവര്... ചാത്തന് ഏതുനിമിഷവും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമെന്നുള്ള ഭീതിയും ആകാംക്ഷയും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി ജനം. എങ്കിലും ആകെ ഒരു ഉത്സവ പ്രതീതി.
കവലയിലെ ഓട്ടോറിക്ഷക്കാര്ക്കും ടാക്സികള്ക്കും കൊയ്ത്തുകാലം... ചായക്കടകളിലും മറ്റു വ്യാപാര സ്ഥാപനങ്ങളിലും കച്ചവടം കുത്തനെ കൂടി. അടുത്ത നാട്ടുകാര്ക്കൊക്കെ അസൂയ തോന്നിപ്പിക്കുന്ന മുന്നേറ്റമാണ് ചാത്തന്റെ സ്പോണ്സര്ഷിപ്പില് ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചുഗ്രാമം കാഴ്ചവെച്ചത്. ജനപ്രവാഹം കൂടിയത് അവന് കൂടുതല് പ്രോല്സാഹനമായി. അപ്പോഴും ആവര്ത്തനവിരസത ഒഴിവാക്കി കലാപരിപാടികള് വ്യത്യസ്ഥമാക്കാന് അവന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്നിട്ടും നാണം കൊണ്ടോ സഭാകമ്പം കൊണ്ടോ അവന് ജനത്തിനുമുമ്പില് വന്നില്ല. അതിന്റെ ഒരു പരിഭവം നാട്ടുകാര്ക്കില്ലാതിരുന്നില്ല.
ചാത്തന്റെ പേരിലാണെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമം ഭൂമിമലയാളമാകെ അറിയപ്പെട്ടുവരുന്നതിന്റെ ഗമയില് നില്ക്കുമ്പോഴാണ് കഥയുടെ രസച്ചരട് പൊട്ടിക്കുന്ന വില്ലന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്. കാരണം സാദാ കോണ്സ്റ്റബിള്മാരുടെ കാവല്കൊണ്ട് ഫലമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് മേലേതട്ടിലെത്തിയ പരാതി. ഇത്തവണ കേസന്വേഷിക്കാന് സര്ക്കിള് ഇന്സ്പെക്ടര് തന്നെ നേരിട്ടെത്തി. ചാത്തവിക്രിയകളൊക്കെ ചുറ്റിനടന്നുകണ്ടു. പിന്നെ വീട്ടുകാരെ ഓരോരുത്തരോടും കാര്യങ്ങള് ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. ശേഷം
കുടുംബാംഗങ്ങളെയെല്ലാം പുരുഷാരത്തിനുമുമ്പിലേക്കു വിളിച്ചുകൂട്ടി സർക്കിളേമാൻ ഇപ്രകാരം പ്രസ്താവിച്ചു. "ചാത്തനെ പിടികിട്ടി!!"
ചാത്തനെക്കണാന് ജനക്കൂട്ടം എത്തിവലിഞ്ഞു നോക്കി, കാണാഞ്ഞ് പരസ്പരം മുഖത്തോടുമുഖവും. "പിന്നെ ഈ വീട്ടില് താമസിക്കുന്ന എല്ലാവരും നാളെ രാവിലെ സ്റ്റേഷനിലേക്കു വരണം, ടൗണില് എനിക്കു പരിചയമുള്ള ഒരു മനോരോഗവിദഗ്ദനുണ്ട്. നിങ്ങളെയെല്ലാം അയാളെക്കാണിച്ച് വേണ്ട ചികില്സ ചെയ്യാം, അപ്പോ നാളെ രാവിലെ സ്റ്റേഷനില്... കേട്ടല്ലൊ എല്ലാരും..."
ചാത്തനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു വിലങ്ങണിയിച്ച് കൂമ്പിനു രണ്ടിടിയും കൊടുത്ത് പോലിസ് ജീപ്പിന്റെ പിന്നില് ഇരുത്തികൊണ്ടുപോകുന്നത് കാണാന് കാത്തുനിന്നു നിരാശരായ ഞങ്ങളെയും പിരിച്ചുവിട്ടാണ് ഏമാന് യാത്രയായത്. പിറ്റേന്ന് അവിടത്തെ ആരും പോലീസ് സ്റ്റേഷനില് പോയില്ല. അന്നല്ല, പിന്നീടൊരിക്കലും. ഒരുമാസത്തോളം ഞങ്ങളുടെ മിന്നും താരമായിരുന്ന ചാത്തനും ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല.
"പ്രിയപ്പെട്ട ചാത്താ... നീ ഞങ്ങളോടു പറയാതെ ഒന്നു മുഖം കാണിക്കുകപോലും ചെയ്യാതെ പോയെങ്കിലും മറ്റെവിടെയെങ്കിലും ഏതെങ്കിലും വീട്ടില് ബള്ബുകളും ജനല്ചില്ലുകളും പൊട്ടിച്ച് കഞ്ഞിയില് മണ്ണും വാരിയിട്ട് സസുഖം കഴിയുന്നുണ്ടെന്നു കരുതട്ടെ! "
